نتايج پاياننامه كارشناس ارشد پرستاري حاكي از آن است كه تاثير محلول 50 درصد عسل در پيشگيري از بروز ضايعات دهاني بيماران در وضعيت اغما بستري در بخشهاي مراقبت ويژه بيش از محلول يك درصد بي كربنات سديم است.

فرشيد راسخي دانشآموخته دانشكده پرستاري دانشگاه علوم پزشکی بقيهالله(عج) در پاياننامه خود برای اخذ مدرك كارشناسي ارشد با گرايش آموزش داخلي – جراحي تاثير دهانشويه با دو محلول بيكربنات سديم و عسل در پيشگيري از ضايعات دهاني بيماران در وضعيت اغما بستري در بخشهاي مراقبت ويژه تهران را بررسي كرد.
پژوهش حاضر يك مطالعه نيمه تجربي است كه در بيمارستانهاي منتخب شهر تهران انجام شده است هدف از اين مطالعه، بررسي مقايسهاي تاثير دهانشويه با دو محلول بيكربنات سديم و عسل و پيشگيري از ضايعات دهاني بيماران در وضعيت اغماء بستري در بخشهاي مراقبت ويژه است.
در اين پژوهش 60 بيمار كه بر اثر ضربه مغزي، حوادث عروقي مغز و ساير موارد، دچار اختلال در سطح هوشياري و گلاسكو كماي كمتر از هشت داشتهاند، در دو گروه 30 نفره مورد بررسي قرار گرفتند.
هر دو گروه از نظر متغيرهاي سن، علت بستري، سابقه مصرف سيگار، سطح هوشياري بر اساس معيار اغماي گلاسكو، وجود لوله تراشه، ميزان اكسيژن مصرفي، وسيله اكسيژنرساني، استفاده از بخور، ساكشن دهان و نوع آنتيبيوتيكهاي مصرفي تفاوت معنيداري نداشتند.
هر يك از گروهها با يكي از دو محلول ياد شده روزي 3 بار و طي يك هفته دهانشويه شدند پيش از هر بار دهانشويه، دهان بیماران از نظر ضايعات دهانی بررسي و مشاهدات انجام شده در چك ليست ثبت شد و وضعیت دهان بیماران نمونه در پژوهش از نظر رنگ، حالت، زخم و وجود پلاك در لب، زبان و مخاط دهاني بررسی شد. همچنین عوامل ميكروبي نيز قبل و بعد از مداخله توسط كشت دهاني بررسي شد.
چون بيشتريت ضايعات در روز هفتم ظاهر شدند براي بررسي نتايج و تحليل روز هفتم مدنظر قرار گرفت در هيچ يك از 2 گروه زخم دهان مشاهده نشد اما مشخص شد برای پيشگيري از ساير ضايعات دهاني يادشده محلول ۵۰ درصد عسل موثرتر از محلول يكدرصد بيكربنات سديم است.
+ نوشته شده در سه شنبه ۱۳۹۱/۰۱/۱۵ ساعت 13:52 توسط نویسنده: امید نادمی
|