بررسي تاثير آموزش خود امدادي و دگر امدادي بر پرسنل نظامی
چکيده اهداف: آموزش و تسلط کامل رزمندگان در امدادرسانی به خود و ديگر همرزمان يکی از مؤثرترين روشها برای بالا بردن ايمنی رزمندگان در عملياتهای نظامی است. اين پژوهش با هدف «بررسی تأثير آموزش خود امدادی و دگر امدادی به دو روش سخنرانی و بستهی نرمافزار چند رسانهای بر ميزان عملکرد پرسنل نظامي» انجام شد.
روشها: در اين مطالعهی نيمه تجربی، شصت نفر از پرسنل نظامی از گردانهای رزم منتخب شهر تهران و مشهد، در سال ۱۳۸۹ مورد بررسی قرار گرفتند. نمونهها به دو گرو سی نفره به صورت تصادفی تقسيم شدند و تحت دو شيوهی آموزش سخنرانی و بستهی نرمافزاری چند رسانهای قرار گرفتند و در انتها عملکرد پايوران دو گروه با آزمون عملی ساختار دار بالينی بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری ناپارامتريک و نرمافزار SPSS15 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافتهها: در ايستگاههای «کنترل علايم حياتی»، «روش حمل مجروح»، «بانداژ سر» و «رفع آلودگی و مراقبت در حملات بيولوژيک»، در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنيداری مشاهده نشد (05/0 (p>. ولی در ايستگاههای «احيای قلبی و ريوی»، «اقدامات اوليه در سوختگی چشم» و «آتل بندی» نتايج نشاندهندهی تفاوت معنيدار آماری با استفاده از آمار يومن ويتنی بود (001/0 > p ). در ايستگاه «کنترل خونريزی» نتايج گروه سخنرانی بهتر از گروه نرمافزار بود (05/0 (p< .
نتيجهگيری: با توجه به مؤثرتر بودن نرمافزار چندرسانهای در بعضی از ايستگاهها به خصوص احيای قلبی ريوی و با در نظر داشتن محدوديتهای استفاده از روش سخنرانی، گسترش استفاده از نرمافزار چندرسانهای در آموزش خودامدادی و دگرامدادی توصيه ميشود.
	  اللهم اخرجنی من ظلمات الوهم و اکرمنی بنور الفهم